கேதாரகௌரி விரதம் - (சைவசித்தாந்த ரத்தினம் நாகேந்திரம் கருணாநிதி)

கேதாரகௌரி விரதம் என்பது சிவபெருமானுக்குரிய விரதங்களுள் ஒன்றாகும். புரட்டாதி மாதம் சுக்கில பட்ச தசமியில் இவ்விரதம் அனுஸ்டிக்கப்படுகின்றது. இவ்விரதம் இருபத்தி ஒருநாள் அனுஸ்டிக்கப்படுகிறது. கேதாரம் என்பது இமயமலைசாரலில் உள்ள வயல் பகுதியான ஒரு சிவ ஸ்தலமாகும். இங்கு சுயம்பு லிங்கமாக தோன்றிய சிவனை (கேதாரேஸ்வரரை) பார்வதி தேவி (கௌரி அம்பாள்) இருபத்தி ஒருநாள் விரதமிருந்து வழிபட்டு அர்த்தநாரியாகவும், அர்த்தநாரீசுவராகவும் இருவரும் ஒன்றுபட்ட தினமே கேதாரகௌரி விரத இறுதி நாளாகும். இவ்விரதம் கேதாரேஸ்வரி விரதம் எனவும் அழைக்கப்படுகின்றது. பொதுவாக கன்னிப் பெண்கள் நல்ல கணவரை வேண்டியும், சுமங்கலிகள் கணவருடன் இணைபிரியாது இருக்கவும் இவ்விரதத்தை அனுஸ்டிப்பர். ஆண்களும்  இவ்விரதத்தை அனுஸ்டிக்கலாம். பார்வதி தேவியே இவ்விரதத்தை அனுஸ்டித்து சிவனின் இடப்பாகத்தைப் பெற்றபடியால் சிவ விரதங்களில் இது முதன்மை பெறுகின்றது. இவ்விரதம் பற்றி புராணத்தில் பின்வரும் கதை கூறப்பட்டுள்ளது

---

முன்னொருகாலத்தில் கைலைமலையில் தேவர்கள், முனிவர்கள் ஆகியோர் புடைசூழ சிவன் பார்வதி தேவியோடு வீற்றிருந்தார். அப்பொழுது பிருங்கி மகரிசி  (முனிவர்) விகட நடனமாடிச் சபையோரை மகிழ்வித்ததால் சிவனும் ஏனையோரும் அவரைப் பாராட்டினார்கள். இறுதியில் பிரம்மா, விஷ்ணு, தெய்வேந்திரன் உட்பட்ட சபையில் இருந்த அனைவரும் சிவன் பார்வதியை மூன்று முறை வலம் வந்து வணங்கிச் சென்றனர். ஆனால் பிருங்கி முனிவர் மட்டும் வண்டாக மாறி அம்பிகையைத் தவிர்த்து சிவனை மட்டும் மூன்று முறை வலம் வந்து வணங்கினார். பிருங்கி முனிவரின் இச்செய்கையைக் கண்டு கோபமுற்ற பார்வதிதேவி பரமேஸ்வரனிடம் காரணம் கேட்க பரமேஸ்வரன் பிருங்கி முனிவர் உலக இன்பத்தை நாடுபவர் அல்ல. மாறாக மோட்சத்தை நாடுபவர். இதனால் உலக இன்பங்களை நல்கும் உன்னை வணங்காது மோட்சத்தைத் தரும் என்னை வணங்கியதில் ஆச்சரியம் ஒன்றுமில்லை எனக் கூறினார். இதனால் மேலும் கோபமுற்ற பார்வதிதேவி எனது சக்தி இல்லாமல் பிருங்கி முனிவர் மோட்சத்தை அடைய முடியாது எனக் கூறி “நிற்க முடியாமல் போகக் கடவாய்” என முனிவருக்குச் சாபம் கொடுத்தார். இதனால் சக்தி அனைத்தையும் இழந்த முனிவர் தள்ளாடி நிலத்தில் விழப் போனார். அப்போது சிவன் “பக்தனைக் காப்பது என் தர்மம்” எனக்கூறி முனிவரின் கையில் ஒரு ஊன்றுகோலைக் கொடுத்தார். இதனால் சக்தி பெற்ற முனிவர் மீண்டும் சிவனை மட்டும் வணங்கி விட்டு தனது ஆச்சிரமத்திற்கு போனார்.

இதனால் முனிவர் மட்டும் அல்லாமல் சிவனும் தன்னை மற்றவர்கள் முன்பு அவமதித்துவிட்டார் எனக் கோபமுற்று சிவனுடன் எனிச் சேர்ந்து வாழ்வதில்லை எனக் கூறி கைலையை விட்டு நீங்கி பூலோகத்திற்கு வந்துவிட்டார். இங்கு கௌதம முனிவரின் ஆச்சிரமத்தில் உள்ள ஓர் விருட்சத்தின் அடியில் அமர்ந்திருந்தார். முனிவர் ஆச்சிரமத்தை அண்டியுள்ள பகுதியில் ஏற்பட்ட மாற்றத்தை அவதானித்து தனது ஞானக் கண்ணால் வந்திருப்பது பரமேல்வரி என உணர்ந்தார். முனிவர் தேவியை அர்ச்சித்து பூஜை செய்து “இங்கு தாங்கள் வந்த காரணம் என்ன” எனத் தேவியைக் கேட்டார். தேவியும் தான் சிவனின் பாதி உடம்பைப் பெற வேண்டும் என முனிவரிடம் கூறினாள். முனிவரும் கேதாரேஸ்வர விரதத்தை அனுஸ்டிக்கும் முறையை அம்பிகைக்கு விளக்கினார். முனிவரின் கூற்றுப்படி அம்பிகை இருபத்தொரு நாள் சிவனைப் பூஜித்து சிவனின் பாதி உடலைப் பெற்று அர்த்தநாரீஸ்வரன் என்று எல்லோரும் போற்றும்படி சிவனின் இடப் பாகத்தில் அமர்ந்து எமக்கு அருள் புரிகின்றார்.

                        கௌரிக் காப்புப் பாடல்
​
                   காப்பு
முன்னின்று செய்யுள் முறையாய்ப் புனைவதற்கு
  என்னின் றருள்செய் எலிவா கனப்பிள்ளாய்
சொற்குற்ற மொடு பொருட்குற்றம் சோர்வு தரும்
         எக்குற்றமும் வாராமற்கா
             வேண்டுதற் கூறு
காப்பெடுக்க வந்தேனே கௌரியம்மாள் தாயாரே
காத்தென்னைத் தேற்றிடுவாய் காளிமகா தேவியரே
காலமெல்லாம் நின்னரிய காப்பெடுத்தே வாழ்ந்திடுவேன்
எண்ணும் கருமம் இனிதாக முடித்திடுவாய்
பண்ணும் வினையாவும் பனிபோலப் போக்கிடுவாய்
உண்ணும் உணவாக உயிரினுக் குயிராக
என்றும் இருந்தே எனைக்காத்து வந்திடுவாய்
காடும் கடந்துவந்தேன் மலையும் கடந்து வந்தேன்
காளிமகா தேவியரே காப்பெனக்குத் தந்திடுவாய்
சூலம் கொண்டவளே சுந்தர முகத்தவளே
அரியை உடையவளே அம்மா காளிதாயே
கொடியமகிஷாசுரனைக் கூறு போட்டவளே
அசுரக் குணம் யாவும் அழிக்கும் சுடர்க்கொடியே
சிவனை நினைத்தல்லோ சீர்விரதம் நீயிருந்தாய்
பரனை நினைத்தல்லோ பதிவிரதம் நீயிருந்தாய்
அரனை நினைத்தல்லோ அம்மாநீ நோன்பிருந்தாய்
சங்கரனை எண்ணியல்லோ சங்கரிநீ நோன்பிருந்தாய்
ஐங்கரனைப் பெற்றவளே அன்றுநீ நோன்பிருந்தாய்
விரதத்தைக் கண்டே விழித்தான் சிவனவனும்
அம்மா உமை அணைத்தே அருள்மாரி பொளிந்தானே
வகையாற்றுப் படலமிதை வழிவழியாக் காட்டிடுவீர்
நெறியறியாத் திகைப்போர்க்கு நெறிமுறையைக் காட்டிடுவாய்
காப்பைப் புனைந்துவிடு காலபயம் ஓட்டிவிடு
நூலைப் புனைந்துவிடு நுண்ணறிவை ஊட்டிவிடு
வல்லமையைத் தந்துவிடு வையகத்தில் வாழவிடு
காளிமகா தேவியரே காப்பருளும் தேவியரே
காப்பைப் புனைபவளே காப்பாய் இருப்பவளே
நாடு செழிக்கவென்றே நற்காப்பு அருளுமம்மா
வீடு செழிக்கவென்றே விழைகாப்பு அருளுமம்மா
நல்வாழ்வு வாழ்வதற்கு நறுங்காப்பு அருளுமம்மா
அல்லல் அறுப்பதற்கே அருட்காப்பு அருளுமம்மா
பிள்ளை அற்றவர்க்குப் பெருங்காப்பு அருளுமம்மா
பூமணியே மாமணியே புனிதவதி தாயவளே
நான்விரும்பும் காப்பை நலமுடனே தாருமம்மா
கல்வி சிறப்பதற்குக் கலைமகளே வாருமம்மா
செல்வம் சிறப்பதற்குத் திருமகளே வாருமம்மா
வீரம் சிறப்பதற்கு வீரசக்தி தாருமம்மா
பாட்டுடைத் தலைவியரே பராசக்தி தாயவளே
ஏட்டுடைத் தலைவியரே எல்லாம்மிகு வல்லபையே
காப்பெடுக்க வந்தேனம்மா கனிவுடனே பாருமம்மா
பால்பழங்கள் வெற்றிலைகள் பல்வகைத் திரவியங்கள்
நானுமக்குத் தாறேனம்மா நயந்தென்னைக் காருமம்மா
காளமகா தேவியரே காசினிக்கு வித்தவளே
வித்தை விதைப்பவளே வினைகாக்கும் காப்பவளே
எத்தால் வாழ்ந்திடுவோம் எல்லாம் உமதருளே
காசினியில் வேற்றுமையை கணபொழுதே மாற்றிவிட்டால்
ஏசலின்றி வாழ்ந்திடுவோம் ஏந்துபுகழ் தேவியளே
காப்பெனக்குப் போட்டுவிட்டால் கல்மனது இளகிவிடும்
ஞானம் பெருகிவரும் நல்வாழ்வு மிகுந்துவரும்
தொடர்ந்து அணிவோர்க்கு தொட்டதெல்லாம் ஜெயமாகும்
இசைந்து அணிவோர்க்கு நினைத்ததெல்லாம் ஈடேறும்
நம்பி அணிவோர்க்கு நல்லதெல்லாம் பெருகிவரும்
நாள்கள் கோள்களெல்லாம் நலமுடனே இணைந்துவரும்
சந்தனச் சாந்தவளே சங்கரியே சாந்தினியே
குங்குமப் பூச்சவளே குலக்கொழுந்தே கௌரியம்மா
காப்புக் கட்டிவிட்டுக் கடமை முடிந்ததென்று
ஏப்பம் மிகவிட்டு என்றுமே இருந்தறியேன்
நாளும் பொழுதிலெலாம் நறுங்காப்புக் கட்டதனில்
பூவும் நீருமிட்டுப் போற்றி வணங்கிடுவேன்
காலைப் பொழுதெழுந்து காப்பதனில் விழித்திடுவேன்
ஞானச் செழுஞ்சுடரே காளியுன்னைக் காணுகின்றேன்
காப்பெனக்குக் கையிலுண்டு கடமைகளைச் செய்திடுவேன்
ஏய்ப்பவரைக் கண்டால் எரிமலைபோற் கனன்றிடுவேன்
தீமைச் செயலெதுவும் தெரியாது செய்கையிலே
காப்புக் கையிலிருந்து கண்திறந்து காட்டுமடி
சொல்லற் கரிதான சோதிமிகு காப்பதனை
இருபது நாள்வரையில் இசைவோடு விரதமிரு
பக்தி மனத்துடனே பரவி யணிவோர்க்கு
சித்தியெல்லாந்தருவாள் சீர்பெருகு கௌரியவள்
முத்திக்கு வழியுமுண்டு முக்கால உணர்வுமுண்டு
எச்சகத்தி லோர்களெல்லாம் ஏற்றியெமைப் போற்றிடுவர்
சொற்சக்தி பொருட்சக்தி துலங்கி வந்திடவே
அச்சக்தி எல்லாம் அருள்வாள் கௌரியவள்
கௌரிக் காப்பதனைக் காலம் தவறாமல்
முறையாய் அணிந்துவர முன்வினைகள் நீங்கிவர
ஞானம் ஓங்கிவர நல்லறிவு துலங்கிவர
தேவிமகா காளியரே தெவிட்டாத தீங்கனியே
காளியாய் வந்தமர்ந்த கௌரியே காப்பறுளும்
               திருச்சிற்றம்பலம்
விரதத்தின் போது படிக்கவேண்டிய
                            லிங்காஷ்டகம்
நான்முகன் திருமால் பூசைசெய் லிங்கம்
தூயசொல் புகழ்பெரும் பேரெழில் லிங்கம்
பிறவிப் பெருந்துயர் போக்கிடும் லிங்கம்
வணக்கம் ஏற்ற சதாசிவ லிங்கம்                                              1
காமனை எரித்த பேரருள் லிங்கம்
ராவணன் கர்வம் அடக்கிய லிங்கம்
வழிவழி முனிவர்கள் வழிபடும் லிங்கம்
வணக்கம் ஏற்ற சதாசிவ லிங்கம்                                              2
திவ்யமனம் பல கமழ்கின்ற லிங்கம்
சித்தம் தெளிவிக்கும் சித்தர்கள் லிங்கம்
தேவரும் அசுரரும் வணங்கிடும் லிங்கம்
வணக்கம் ஏற்ற சதாசிவ லிங்கம்                                              3
படம் எடுத்தாடும் பாம்பணி லிங்கம்
கனகமின் நவமணிகள் ஒளித்திடும் லிங்கம்
தட்சனின் யாகத்தை அழித்திட்ட லிங்கம்
வணக்கம் ஏற்ற சதாசிவ லிங்கம்                                              4
குங்குமம் சந்தனம் பொலிந்திடும் லிங்கம்
பங்கய மலர்களை சூடிடும் லிங்கம்
வந்ததோர் பாவத்தை போக்கிடும் லிங்கம்
வணக்கம் ஏற்ற சதாசிவ லிங்கம்                                            5 
அமர கணங்கள் போற்றிடும் லிங்கம்
அன்பர்கள் பக்தியை ஏற்றிடும் லிங்கம்
கதிரவன் கோடி சுடர்மிகு லிங்கம்
வணக்கம் ஏற்ற சதாசிவ லிங்கம்                                             6 
சிற்றிதழ் மலரினை சூட்டிடும் லிங்கம்
எல்லா பிறப்பிற்கும் காரண லிங்கம்
அஷ்ட தரித்திரம் அகற்றிடும் லிங்கம்
வணக்கம் ஏற்ற சதாசிவ லிங்கம்                                            7 
சுரரவர்   குருவிடம் தொழுதிடும் லிங்கம்
நிரந்தரம் வானத்து மலர்நிறை லிங்கம்
அனைத்திற்கும் மேன்படு பரம்பொருள் லிங்கம்
வணக்கம் ஏற்ற சதாசிவ லிங்கம்                                           8  ​

இந்தப் பக்கம் தடவை பார்வையிடப்பட்டுள்ளது.