சுனாமி நினைவுகளில்ஆண்டு ஒன்பது

சுனாமி நினைவுகளில்ஆண்டு ஒன்பது

அன்னை மடியே தஞ்சமெனயிருந்த எம்மை 
வெஞ்சினம் கொண்டு அள்ளிவாரிகொண்ட 
நீலக்கடலே ஆண்டுஒன்பதானாலும் 
ஆறவில்லை எம்மனசு 

---

உன்னை அண்டிவாழ்ந்தோரை 
வளமுடனே வாழவைத்தாய் 
வாழ்வளிக்கும் ஆண்டவனாக உன்னை 
வாயார புகழ்ந்து கொண்டோம் 
பொங்கியெழுந்து எம்வெள்ளை மணலையும் 
கரிமணளாக்கியது ஏன் ?

மாலையில் மேலெழும் மதி பெண்ணவளுக்கு 
ஓரக்கண்கொண்டு  பார்த்து வழிவிட்டு மறையும் 
சூரியனை காணவருவோர்க்கு 
கண்கொள்ளா காட்சியினை அளித்த கடல் அன்னையே 
வெறிகொண்டு ஆடியது ஏன் ?

சிறுமீனும் ,பெருமீனும் உன்மடியில் 
பிடித்து வாழ்ந்த மாந்தர்களை 
வாழ்ந்தது போதும் வா....என்னிடம் என்று  
கடலடியில் அமுக்கி சென்றதேன் ?

அன்னையின் அரவணைப்பில் சிரித்து விளையாடியது போல் 
நீ தாலாட்டும் கடல் அலையுடன் விளையாடிய 
மழலைகளை வயிறுபொருமவைத்து கொன்றதேன் ?

புகுந்தவீட்டு அன்னைபோல் உன்னை அரவணைத்த 
எம் அன்னையரை காவுகொண்டதேன் ?

பெற்ற அன்னைபோல் உன்மடியில் வளர்ந்த எம் 
தந்தையர்களை தரணியில்ய இல்லாமல்லாக்கியதேன் ?

கொந்தளிக்கும் கடல் அலையிலும் 
குமரிப்பெண்களிடம் குசும்புகாட்டுவதுபோல் 
துள்ளித்திரிந்த நம் விடலைபருவங்களை 
மண்ணோடுமண்ணாக்கியதேன் ?

கடல்யன்னையின் கதைகள் பலகூறிய 
எம் பாட்டன் ,பாட்டிகளை 
பரிதாபமாக சாவடித்ததேன் ?

கடலம்மா ......
பொங்கியெழுந்தது போதும்அம்மா
சாவடித்தவர்களை சாந்தியடையசெய்யம்மா 
உன் சந்ததிகள் வாழ வழிசெய்யம்மா 
போதுமே போதுமே உந்தன் கணக்கு .

      நன்றி 
மயிலை ச .சாந்தன்