|
|
|
கவிக்கு மறைவில்லை
புத்திசாலி பிரமனே .............. அழகாய் படைத்தாய் பெண்ணை இல்லை ....இல்லை ........இல்லை ...... என் காதலியை (யே ) என்னவளின் அழகிற்கு ஒப்பனையேது இவ்வுலகில்
0 Comments
 இறைவனின் கொடையால் அழகானது மனிதகுலம் மனிதனின் படைப்பால் மனித வாழ்க்கையின் அச்சாணியானது பணம் மனித உலகில் மதங்களோ அன்பை போதிக்க மனித மனமோ ....... அச்சடித்த பணத்திற்கு அடிமையாக வீதி உலா செல்கின்றது "ஏங்குகின்றோம் "
கருவுற்ற மண்ணில் மூவெட்டாண்டாக நாமில்லை நீதியின் முன் கண்ணீர்ப்பூக்களாக தவம் கிடக்கின்றோம் நீதி தேவதையும் மலர்கின்றாள்யில்லை மீள்குடியேற ஈரநெஞ்சு உள்ளம் எவரையும் மூவெட்டாண்டாக காணவும்மில்லை  படைப்பாளி
உலகத்திற்கு உவமைகளால் உண்மைகளை எடுத்துகாட்டுபவன் எண்ணங்களை சிதறவிட்டு உவமைகளை காதலித்து சிந்தனைகளில் தொட்டில்கட்டி கவிதை எனும் குழந்தை பெற்று படைப்பாளி எனும் தந்தையாகிறான்  பெண் பெருமைக்குயுரியவள்
பெருமையோடு போற்றக்கூடியவள் தாயாகக்கூடிய வரம் கொண்டவள் அன்பையே வரப்பிரசாதமாக கொண்டவள் ஓடும் உலகின் அச்சாணியாக அவதாரம் கொண்டவளே அகிலமும் ஆண்டிடும் அன்பை இயல்பாக கொண்டவளே பரந்த பூமியில் வளர்ந்திடும் பணமோகத்தில் ... போட்டிகளில் ....... பொறாமைகளில் ..... பெண்ணே உன்னையிழந்துவிடாதே உன் உயர்வுக்கு நீ தடைக்கல்லாகாதே உடைத்துவிடு உன் மனக்கோட்டைகளை நியக்கோட்டைகளில் நின்மதிகளை நிலைக்கவிடு உன் கால்லடிகளில் வந்து விழும் புகழ்மாலைகள்  "அம்மாவிற்கு ஓர் கடிதம் "
அன்புள்ள அம்மா நலமா ......? உன் நினைவுகளின் ஸ்பரிசத்தோடு நான் இங்கு நலமே ! உன் மனம் நோகடிப்பதோ என் துன்பங்களை கொட்டுவதோ நோக்கமல்ல இக்கடிதம் என் ஆதங்கத்தை கொட்டுகின்றேன்  " பூ"
மொட்டாகயிருக்கையில் பூமாதேவியில் அழகாகயொலிக்கின்றேன் பூவாகயிருக்கையில் தேனீக்களுக்கு தேனாகயினிக்கின்றேன் பூத்துக்குலுங்க்கியதும் தெய்வங்களுக்கு அர்ச்சனைப் பூவாகின்றேன் எஞ்சிய பூக்களில் பெண்களுக்கு கொண்டைபூவாகின்றேன் கல்யாணவீடுகளில் மாற்றுமாலையாகின்றேன் மரணவீடுகளில் மலர்வளையமாகின்றேன் அன்பை பரிமாறுபவர்களுக்கு காதல் தூதுவனாகின்றேன் காய்ந்த பின்பு சருகுகளாகின்றேன் சருகுகலாகிய பின்பு குப்பை தொட்டிகளில் தூங்குகின்றேன் மானிடமே என் வாழ்க்கையை பார் ...... நீயும் ஒரு நாள் குப்பை தொட்டிதான் ? நன்றி மயிலை ச .சாந்தன்  "அமைதிபூமியில் தலைசாய"
நிலைமாறா அன்பினையும் ,பாசத்தினையும் தந்திட்ட பூஞ்சோலை மயிலை மண்ணே தத்தி தவழ்ந்த குழந்தைகளையும் நிலைதடுமாறி நடந்திடும் முதியவர்களையும் தாலாட்டும் பசுஞ்சோலை மயிலை மண்ணே "விபச்சாரி"
வயிற்றுப்பசிக்காக தன்னையே சிதைத்துக்கொள்பவள் பூ மன(ண )ம் கொண்ட பாவையவள் சில்லறைக்காக சிரித்துக்கொள்பவள் தலைவணங்கும் பெண்குலத்துக்கே அவமானச்சின்னமாக இருப்பவள் ஒரு சாண் வயிற்றுக்காக ஜென்மத்திற்கும் பாவியாக பிறப்பெடுப்பவள்  "அகதிகளின் உள்ள குமுறல்"
சொந்தமாயிருந்த வீடு இழந்து சொத்தேயென்று இருந்த கல்வியிழந்து சொர்க்கமேயென்று இருந்த மண் இழந்து சொந்தமில்லா அன்னிய தேசத்தில் சொல்லொணா துயருடன் அகதியெனும் பட்டத்துடன் வாரிவாரி அணைத்த சொந்தங்களை பிரிந்து வாசமில்லா தேசம்வர பணத்தினை அள்ளியள்ளி கொடுத்து வானவில் பார்த்து இரசித்த வானத்தில் வானப்பறவை மூலம் பறந்து வானகத்து தேசம் வந்தோம்  "வறுமையின் சாடல்"
அன்பே உருவான இறைவனே அகிலமும் ஆளும் இறைவனே கல்லாலான இறைவனே கருணையே உன்னிடம் இல்லை(யா) உருவமே இல்லா இறைவனே உருக்கமே உன்னிடம் இல்லை(யா) மானிடர்யிடத்தில் ஏன் உன் பித்தலாட்டம் பொக்கிஷம் ஏன் கொடுத்தாய் பலரிடம் வறுமையை ஏன் கொடுத்தாய் எங்களிடம்  "சாதனை மலரே"
தமிழ் இனம் போற்ற பிறந்தவளே மயிலை மண்ணுக்கு பொன்னாடை போர்த்தியவளே உந்தன் சாதனையில் பூரிக்கிது நம்மினம் பொக்கிஷம் போல் உன்னை காத்திட ஏங்குது நம்மினம் பாராட்டுமழைகள் குவியட்டும் உன்மடியில் சாதனை இமயங்கள் தொடரட்டும் உந்தன் அறிவில் விண்வெளியில் அக்கினி சுடரும் உன்காலடியில் தலைசாயட்டும்  ஏர் பூட்டி
வயல் உழுது வரம்பமைத்து வாய்க்காலில் நீர்பாய்ச்சி நாற்று நட்டு களை கழைந்து முற்றிய கதிர் நிலம்சாய அறுவடை செய்து புது நெல்லெடுத்து வீட்டு முற்றத்தில் மாவிலை தோரணம் கட்டி வர்ணஜால கோலம்மிட்டு  சுனாமி நினைவுகளில்ஆண்டு ஒன்பது
அன்னை மடியே தஞ்சமெனயிருந்த எம்மை வெஞ்சினம் கொண்டு அள்ளிவாரிகொண்ட நீலக்கடலே ஆண்டுஒன்பதானாலும் ஆறவில்லை எம்மனசு  மெழுகுபோல் உருகும் தமிழினத்துக்கு
புத்துணர்வுதரும் ஆண்டாக வருக! நெஞ்சைத்தொட்டு மோதியெழும் -நம் துன்பங்கள் மூழ்கிடும் ஆண்டாக வருக! தொலைந்த உறவுகளை தேடும் உறவுகளுக்கு நல்உறவாடும் ஆண்டாகவருக! வாழ்க்கை தொலைந்த பெண்குலங்களுக்கு வசந்தம் வீசும் ஆண்டாகவருக! ஏதிலிகளாக புலம்பெயர் தேசங்களில் புலம்பும் ஆத்மாக்களுக்கு ஆதரவுதரும் ஆண்டாகவருக!  "போராளி "
மானிடமே விரும்பாத சாவு மானிடமே விரும்புகின்ற சரித்திரத்தை காவு கொண்டு சென்றதோ கறுப்பு இனதேசத்தின் விடிவெள்ளி போராளியே கலங்கா நெஞ்சுடன் விடுதலை உரம்மிட்டவனே வெள்ளையனுக்கு அடிபணியாது தலைநிமிர்ந்தவனே உன்யின மக்களுக்காக "கறுப்பு சூரியனாக "அவதாரம் எடுத்தவனே உன் மரணத்தால் சாவு கூட மரணிக்கின்றதே "மயிலை மண்ணுக்கு ஒரு மடல்"
துன்பத்தில் ஒரு மடல் சொந்த தேசத்தில் துவளும் என் தாயே (மயிலை மண்ணே )உனக்கு ஆருயிர் அன்னையே நீ உன் அன்பு செல்வங்களை எண்ணி அழுகிறாயா -இல்லை உன் மழலைகளின் அன்பிற்கு ஏங்குகிறாயா - அறியதுடிக்கிறேன் என் அன்னையே "தூரதேசம்"
தூரதேச கனவுகளில் தொலைந்து போனவர்கள் அல்ல நாம் துயரம் போக்க தூக்கம் தொலைத்தவர்கள் நாம் அலாரமணிகளில் எழுந்தவர்கள் அல்ல நாம் சூரியனின் அரவணைப்பில் விழித்தவர்கள் நாம் கல்வியே மூலதனமென கற்றவர்கள் நாம் பரதேசியாக நம் உயிர்காக்க கடல் கடந்தவர்கள் நாம் இரவல் தேசத்து இருப்பிட அனுமதிபெற வரிசையில் ஆடு மாடு போல கிடந்தவர்கள் நாம் வெடிகுண்டு
உன் பெயர் உச்சரிக்கவே அச்சம் எச்சரிக்கை எச்சரிக்கையே உன் தோற்றம் புன்னகைகளை பறிக்கும் கொடூரன் நீ இரத்தவாசனை முகரும் இரத்தக்காட்டேறி நீ காதலில் வாழும் மனிதர்களை இரக்கமின்றி கொலைசெய்யும் கொலைகாரன் நீ "சிந்தனை வரிகள் நமக்கு"
உழைப்பில் வித்தகர்களாக இருந்திடல் வேண்டும் எல்லோரையும் சிரிக்க வைப்பதில் வல்லவராக இருந்திடல் வேண்டும் வார்த்தைப் பிரயோகங்களில் கவனமாய் இருந்திடல் வேண்டும் இழிவுத்தன்மைகளை ஒழித்திடல் வேண்டும் கல்லறைகளை பூசித்துவிடல் வேண்டும் கடமைகளை தவறாமல் செய்திடல் வேண்டும் |
